Seher vakti

Seher vakti

Seher vakti ayrýlýp ta giderken
Güneþim doðmadý karanlýk çöktü
Elveda anýný hayal ederken
Yârin melul hali boynumu büktü.

Kahvaltý hazýrdý bir þey yemedim
Gidesim yok diyemedim,demedim
Yüreðim yanarken hiç üþümedim
Mevsim kýþ aylarý,hava soðuktu.

Ardýmda kaldýkça mahallem yurdum
Beþ adým atarsam,bir adým durdum
Kendi bedenimi zor taþýyordum
Firkat omuzumda aðýr bir yüktü.

Mecbur muyduk buna aklým ermedi
Yeise kapýlmam uzun sürmedi
Sessizce aðladým kimse görmedi
Gözlerim yaþýný içime döktü.

Muzaffer yavuz
Sosyal Medyada Paylaşın: