03. 08. 2009 / Çaycuma Dolunay’lý bir yaz akþamý Bekar hanemin balkonunda oturmuþum bazen uyukluyor bazen hayaller kuruyorum baktým dolunay bana bakýp bakýp gülüyor O baktýkça gülümsedikçe benim deli gönlüm heyheylendi sýkýþtýrýp verdi kalemi elime yaðmur gibi yaðdýrdý üstüme bunca kelime
ipe sapa gelmez yýðýnla kelime .
Derken dolunay sevgilisi oluverdi Deligönül dedik ya Mayalý hamur oldu yoðruldu yoðruldukça ekmeði saca sürer gibi yazdýrýyor Ben yazdýkça o yoðruluyor O yoðruldukça ben yazýyorum Yaza yaza kalemde boya bitti parmaklarým yoruldu
Gönlümün sevgilisi ýþýltýlý pembe tüllü dolunay göz kýrpan mahçup soluk yýldýzlar ve ilçe ýþýklarýyla süslü güzelim yaz akþamý bekarhanemin balkonunda beynime ve yüreðime böyle kazýldý defterime iþte böyle yazýldý...
03. 08. 2009 / Çaycuma
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ertürk Mustafa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.