Hoþ geldin kadýným benim hoþ geldin yorulmuþsundur; nasýl etsemde yýkasam ayacýklarýný ne gül suyum ne gümüþ leðenim var, susamýþsýndýr; buzlu þerbetim yok ki ikram edeyim acýkmýþsýndýr; beyaz ketenli örtülü sofralar kuramam memleket gibi yoksuldur odam.
Hoþ geldin kadýným benim hoþ geldin ayaðýný basdýn odama kýrk yýllýk beton, çayýr çimen þimdi güldün, güller açýldý penceremin demirlerinde aðladýn, avuçlarýma döküldü inciler gönlüm gibi zengin hürriyet gibi aydýnlýk oldu odam...
Hoþ geldin kadýným benim hoþ geldin.
Nazým Hikmet
Sosyal Medyada Paylaşın:
Alaca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.