Gel Diyemem Günler var ki ne yana dönsem sen bakýyorsun Ýnan gücüm yetmiyor sana aþký ikrara Bir kez aþýðým desem yüzüm tutmaz tekrara Bu iþvenle küllenen ateþi yakýyorsun.
Gözün gözüme deðse, sen olur sen kokarým Belki benimle gider bu sýr kara topraða Mezar diye atsalar küllerimi ýrmaða Denizlere ulaþýr, deryalarý yakarým
Uykusuz gecelere yalnýz sen mi tutsaksýn Yalnýz sen mi uzaksýn özlenen sabahlara Çoktan razýyken ruhum sen kokak günahlara Mahþere kadar uzak, ömür boyu yasaksýn.
Ne gel diyebilirim, ne ben gelebilirim Feleðin kul ettiði kader tuzaðýndayýz Çaresi yok vuslatýn bin yýl uzaðýndayýz Ne gel diyebilirim ne ben gelebilirim Osman Karaarslan
Sosyal Medyada Paylaşın:
osmankaraarslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.