kendi yalnýzlýðýna sarýlan ömrünüze eyvallah çektiðiniz oldu mu hiç sorguladýnýz mý hiç aþk mý yalnýzlýk, yalnýzlýk mý aþk
yeþilin her tonuna ýslanmak yerine kýrýþmýþ bir orman gölünü üzerinize döktünüz mü hiç ya da en yaþlý aðacý seçip soluðunuza devirmiþliðiniz oldu mu
bazen hiçbir yaprak kýmýldamaz içinizde sarara bildiðiniz tüm mevsimlerde unutulmak istersiniz þehir mi yalnýzlýk, yalnýzlýk mý bu þiir mýrýldanýr inlersiniz
bazen de pas tutan yüreðinizden yas damlar kaleminizin þiir ucuna ve hiçbir cümlenin ne baþý ne de sonu olmak istemez harfsizliðiniz
karanlýkla beslediðiniz oldu mu hiç gün yüzü görmemiþ korkularýnýzý peki… susuzluða evrilmiþ inancýnýzýn en bulanýk yüzünde sesinizi duyacak, sessizliðinizi budayacak bir tanrý çize bildiniz mi kendinize
bir sigarýnýn duman ucu, þiþelenmiþ bir mahzen açlýðýnýn kül tokluðu oldunuz mu hiç neyse…bu aldanýþla, bu gidiþle ne bu þiir ne de bu yol bitecek gibi deðil
þimdilik bana müsaade daha ecellerden ecel beðeneceðim kendime ya da boþ ver sen dur hele müsait bir yerde ölecek var kaptan…
/
ilhanaþýcýaralýkikibinondokuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.