EZELDEN SIRLANMIŞ
Ezelden sýrlanmýþ nuru pak tenin.
Gülistan içinde gül Ey Muhammed.
Âlemde bulunmaz emsalin senin.
Sevenler hasrettir gel Ey Muhammed.
Niyaza baþlayan diller çaðlarken.
Ümmetin yolunda gönül baðlarken,
Mahlûkat periþan kullar aðlarken.
Besmeleyle baþlayan dil Ey Muhammed.
Kulaklar Bilal’de secdede baþlar.
Salavat getirir daðlarla taþlar.
Eller ki duada gözlerde yaþlar.
Öksüzün baþýnda el Ey Muhammed.
Ebubekir sýddýk, Ömer’dir veli.
Osman’ýn edeptir, imamdýr Ali.
Hatice, Aiþe imanýn dili.
Ehlibeyt neslinde yol Ey Muhammed.
Aslan ki o Hamza serden geçerken.
Cennetin baðýnda nurla açarken,
Kevser çeþmesinden zemzem içerken,
Âþýklara maþuk ol Ey Muhammed.
Âþýklar pervane olurken cemde.
Arifler niyazda nazlanýr demde.
Ýhlaslý o diller her an elemde.
Yaralý gönüller bil Ey Muhammed.
Aþkýnla yanarken kâinat döner.
Dilimde sitem var sözlerim kanar.
Yokluðun ýzdýrap bu ruhum yanar.
Serdar’ýn narýnda kül Ey Muhammed.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.