Yalnızdı Yalnız Yürüdü

Bir deli rüzgardý içi savruldu
Coþkun bir nehirdi coþtu ve gitti
Gün geldi ýlýk ýlýk esen yel gibiydi
Ama hep yalnýzdý yalnýz yürüdü

Gazel oldu aðaçta yeþil yaprakken
Yerlerde süründü yok oldu gitti
Sanki hiç hayattan memmun kalmadý
Ama hep yalnýzdý yalnýz yürüdü

Baktý arkasýna hayale daldý
Ömründen gidenlere göz yaþý döktü
Zaman geldi artýk kefeni giydi
Ama hep yalnýzdý yalnýz yürüdü

Kazdý cukurunu girdi topraða
Mevlam sualini kolay eyleye
Çok çekti acýlar yinede sustu
Ama hep yalnýzdý yalnýz yürüdü

Meryem Alhan
Sosyal Medyada Paylaşın: