DEMİRCİ DÜKKÂNI
Kâhta Eski Çarþýda bir demirci dükkâný,
Çocuk yaþlarda vurdum soðuk sýcak demire…
Sevgi saygý emeðin insanlýðýn mekâný,
Caným babam ustamdý uydum tatlý emire…
Sabahtan akþama dek körük çektim tatilde,
Yaz günü buzlu suyu içtim tasla sitilde,
Vicdanýn zerresi yok o paralý katilde,
Yürekten vurdu bizi uydu kahpe amire…
Ýlçenin her köyünden aðýrladýk insaný,
Bereketli aylardý yýlýn Mart’la Nisan’ý,
Sevindirdik her sefer Ahmet Mehmet Hasan’ý,
Para bile almadýk ufak tefek tamire…
Demir çelik tavýnda örste aldý biçimi,
Hünerli ellerdeydi üç dört hane geçimi,
Baba mesleði güzel yapamadým seçimi,
Mahkûm olduk maaþa memur nasýl semire…
Cantekin der; su gibi döktük alýn terini,
Ekmek kapýsý yaptýk ateþ duman yerini,
Bir ömür verdi babam gözlerinin ferini,
Hanemizi yakan it cardýn etin kemire…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.