OĞUL
Sapkýnlýk yol aldý arttý aymazlýk,
Elinde þiþeler, içer, damýzlýk
Büyüðe saygýsýz, hali canbazlýk
Gerçekten bu dünya, bozuldu oðul!
Eskiden Babaya, çýkýþmazdýk biz
Ah þimdi Babayla, çekiþiyor kýz
At nalýndan baþka, çoðaldýkça iz
Gerçekten ahlaklar, bozuldu oðul!
Elinde telefon, yerinden kalkmaz
Ýsmini çaðýrsan, dönüpte bakmaz
Söyleme öðütler, kimseyi takmaz
Gerçekten gelenek, bozuldu oðul!
Küçükten büðüðe, kalmamýþ saygý
Ben bunlara hepten, duyarým kaygý
Ýþleri güçleri, bilgisiz kurgu
Gerçekten dürüstlük, bozuldu oðul!
Anaya Babaya, duymuyor ilgi
Kuran’dan almamýþ, kendine bilgi
Elinde kalemi, yüzünde silgi
Kalmadý edebi, bozuldu oðul!
Ozan Neco Baba.
Hastalýk çoðaldý, ölen sað kadar
Günbegün eridik, kýzgýn yað kadar
Büyükler küçüldü, küçük dað kadar
Dünyanýn düzeni, bozuldu oðul....ishakaras
yüreðinize saðlýk selâmlar Ýshak bey
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.