Dokunma bana dokunma sakýn henüz kapanmadý açtýðýn yaralarým En güzel þiirlerimi gözlerine Göz bebeklerine baka baka okudum Ne var ki sen anlamadýn Sevme beni sevme incinirim Ben engellerle doluyum Acýlý bu yüreðim Sevmelere yasaklýyým Binlerce hüzün sakladým Yüreðimin derinliklerine Gecelerimde sen vardýn Gündüzüm de yine sen Neþem de sendin hüznüm de sen Zalim bir sevdaydý eðdi baþýmý Ýçime akýttým hep göz yaþýmý Yorgun bir gecenin sabahýnda Sana acý gülüþlerimi özlemlerimi Sana unutulmaz hatýralar býraktým Þimdi her þey biraz sen biraz ben Ýlk kez hüzün düþtü yüreðime Bakýþlarým öksüz leþti birden Ýniyor perde perde akþam Acýlý yüreðimin üzerine Renkli hayaller kuramýyorum artýk Kalemime ilham düþmüyor Anýlarým resim gibi soldular Ve gözlerimde dondular Kararlýyým bu sefer Yolum oldukça uzun Elinin sýcaklýðýný avucuma hapsettim Biraz da sen aldým yanýma Onlarla birlikte gideceðim
Fatma Ayten Özgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatma Ayten Özgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.