BİR DUYSAN YETER

Yer, gök, kan aðlýyor, yok mu hiç duyan
Sevgiyle kucak aç, bir can ol yeter
Nasýl nerde diye, yok mu hiç soran
Sarmaþýk gibi sar, bir dost ol yeter

Ölüm var sonunda, çalacak zilin
Zamaný gelince, düþecek dilin
Kendi mezarýný, eþecek elin
Doymaz mý hiç nefsin, bir dal ol yeter

Sen yaþarsýn elbet, yuvanda mutlu
Yavrun kucaðýnda, o baldan tatlý
Ve de yer, içersin, hep etli sütlü
Ýnfak yap unutma, bir el ver yeter

Ne yaptý sana bu, garip guraba
Ýþine gelmedi, kestin meraba
Hal hatýr sormazsýn, nasýl akraba
Derdini paylaþýp, gönül al yeter

Ýslam dini sana, ne emrediyor?
Fakir, fukarayý, gözetin diyor
Verdiðin zekatla, herþeyin koruyor
Yardýma muhtaca, bir kol ol yeter

Lütfiye Çanacýk
09 Aralýk 2019
Sosyal Medyada Paylaşın: