Sormuþtun ya:"Sen niye bu kadar sevdin?" diye; Ne çok sebeplerim var seni aþkla sevmeye! Bana lütfedilmiþken böyle güzel hediye; Dil sussa yürek baþlar, seni her gün övmeye!
Verdiklerin ölçülmez ne parayla ne pulla; Bir aþk istedim senden, fazlasýný verdin sen! Ekmeðe katýk ettin yoksulluðu, yoksulla; Yapýlan hatalarý hoþgörüyle gördün sen!
Sen vardýn yol yürürken, sen vardýn düþtüðümde; Sabýr dedin hep sabýr, Hakk’tan gelene sabýr! Sen vardýn ekmeðimi dostla bölüþtüðümde; Sabýr dedin ardýmdan kinle gülene sabýr!
Uçmaya baþlayýnca yavrular birer birer; Yalnýz gecelerimi paylaþan bir sen varsýn! Çocuklar misafirmiþ, bayramlarda geldiler; Yuvamý sahiplenip dolaþan bir sen varsýn!
Dilerim, kara bulut kaplayýnca daðýmý; Gözlerimi kapayan ölüm uykusu sen ol! Islak pamuk okþarken kavrulmuþ dudaðýmý; Pamuktaki el senin, dudaktaki su sen ol!
Ýbrahim COÞAR
NOT: Metin YALTI’ nýn Sormuþtun ya þiirinden esinlenilmiþtir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.