İSTANBULU HİÇ SEVMİYORUM

ÝSTANBULU HÝÇ SEVMÝYORUM..
Elveda Ýstanbul
Elveda martýlar
Sen var yine cilveleþ
Gri kirli balýktan fakir denizinle
Yýlmadan umut ile aþk ile
Selam söyle kanat ger sevdiklerime
Ben baþbaþa kalacaðým
Yýne sarýlacaðým özlemlerime
Bana hep soruyorlar
Ýstanbul sevilmez mi diye
Beni hasret býrakýyorsun ya sevdiklerime, Efe’me
Sevmiyorum Ýstanbul seni iþte üsteleme
Zaten Ýstanbul da eski Ýstanbul deðil ki
Yitirdiðimiz güzellikler aný artýk yeþilçam filmlerinde Þimdiki halini görse Yahya Kemal de
sana bir tepeden bakýp dökermiydi hislerini Aziz Ýstanbul diye þiire
Hani yürüyerek gitsem daha çabuk ulaþýrým gideceðim yere
Saygýsýzlýk diz boyu gerekli gereksiz þerit deðiþtiren deðiþtirene
Alýþamadým Ýstanbul adým baþý sinirli hep asýk yüzlere
Ya o boðazýn iki yakasýnda sevimsiz gökdelenlere
Beton binalardan gözlerim ulaþamýyor gök yüzüne
Hançer gibi saplanmýþlar þehrin böðrüne böðrüne
Siyah bir duman salýnmýþ gök yüzüne
Insan muhtac kalmýþ temiz bir havaya bir nefese
Sitem etme Ýstanbul bana gücenme
Taþý topraðý altýn diye diye
Çevirdiler seni sanki bir Cehenneme
Hiç bir þehir kaldýrmaz dayanmaz bu insan seline
Senin de kabahatin yok insanlarýn suçu biliyorum
Ama ne yapayým Ýstanbul
Seni hiç sevmiyorum
FahriyeTurgut Kafalý
youtu.be/MU4YZZ9y8Xs
Sosyal Medyada Paylaşın: