Yokluğun Varlığindan Daha Güzel Duruyor
Bir yüzün bana doðru, bir yüzün Kaf Daðý’nda
Yokluðun, varlýðýndan daha güzel duruyor
Bedeninle burdasýn, ruhun Ýrem Baðýnda
Yokluðun, varlýðýndan daha güzel duruyor
Git, görünme bir daha, senden eser kalmasýn
Arayan seni bende, bende seni bulmasýn
Hep bir gölge gibi kal, arkanda iz olmasýn
Yokluðun, varlýðýndan daha güzel duruyor
Ýstemem, yakýn durma, çýk rüyâmdan düþümden
Kaç yýl deli poyrazlar, esip geçti baþýmdan
Ruhum, bedenim yorgun hiç koþamam pesinden
Yokluðun, varlýðýndan, daha güzel duruyor
Her su, mutlaka bir gün, akar deryayý bulur
Deli dolu dalgalar, en sonunda durulur
Yýldýzýn þavký söner, mehtapta ay yorulur
Yokluðun, varlýðýndan, daha iyi duruyor
Git görünme bir daha, senden eser kalmasýn
Arayan seni bende, bende seni bulmasýn
Hep bir gölge gibi kal, arkanda iz olmasýn
Yokluðun, varlýðýndan daha güzel duruyor
Ýbrahim Taþdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.