Bana Değiş Diyorlar

Hava sopsoðuktu.
Benim çýrýlçýplak yalnýzlýklarým vardý.
Karanlýk çýkmaz sokaklarda kalmýþ çar naçarlar gibiydim.
Gidecek hiçbir yerim de yoktu.
Þaþýrmýþ kalmýþtým.
Sadece kara kara düþünüyordum.
Ýnsanlardan tiksinir olmuþtum.
Neþe ve üzüntülerimi seve seve paylaþtýðým insanlardan,
Kaçabildiðim kadar kaçýyordum þimdi.
Tek sýðýndýðým, yeri göðün sahibi þaný çok yüce olan Allah’ýmdý.
Beni bana küstürenler hasýmlarým deðil,
Tam tersine, onlar için düþünmeden her fedakârlýðý yaptýðým, hýsýmlarýmdýr.
Hýsým ile hasým ters yüz olmuþ.
Herkes bana özeniyorken, bende hal ve ahvalime aðlýyorum
Hem de oyuncaðý elinden alýnmýþ öksüz çocuklar gibi,
Ýçin için aðlýyor, gözyaþý döküyorum.
Savcý da hâkim de siz olun.
Böyle bir hayat hiç sevilir mi?
Ne yaptýysam olmadý olmadý olmadý.
Hakkýmý savunuyorum olmuyor, susuyorum olmuyor, celalleniyorum olmuyor
Þaþýrmýþ kalmýþým.
Allah peygamber aþkýna mutlu olabileceðim bir yol gösterin bana!
Gösterin bana ki ben de bu üç günlük fani dünya hayatýnda, gülebileyim!
Gülersem belki mutlu olmanýn sevincini tatmýþ olurum.
Yalnýzlýk tak etmiþ canýma.
Ýkindi çaylarýný tek baþýma içmek, mutlu etmiyor beni.
Tam tersine gam ve kasvetimi, her geçen gün artýrýyor.
Soframdaki en güzel taamlarýn bile yok tadý tuzu.
Sanki hepsi yavan olmuþ.
Yuvamda mutlu sýcaklýðýn zerresi yok.
Suratýmdan düþen sanki bin parça.
Ben asla ve asla böyle deðildim.
Sýcak bir simit ve bir bardak katý ayran ile mutlu olan biriydim.
Þimdi de mutluluðun her türlüsüne caný gönülden hasretim.
Bana deðiþ diyorlar!
Altmýþ yaþýndan sonra ben nasýl deðiþebilirim?
Bazen görme diyorlar!
Bazen duyma diyorlar!
Bazen de sus konuþma diyorlar!
Fýtratým bunlarý yapmaya müsaade etmiyor.
Bunlarý yaparsam münafýklar sýnýfýna girmez miyim?
Konuþulmasý gerekenleri konuþmak gerekmez mi
Görülmesi gerekenleri görmek gerekmez mi?
Adam gibi adam olmak varken, aksi olmak niye?
Ölüm Meleði bir gün benim de kapýmý çalmayacak mý?
Bu fani dünyaya dört elle sarýlmak ne kadar doðru?
Hiç ölmeyecek gibi düþünmek, aklýselim düþünen bir insana yakýþýr mý?
Ben, insanlarý sevmekten yoruldum.
Ben, insanlarý sevgi ve muhabbet ile kucaklamaktan yoruldum.
Ben, dobra dobra olmaktan da yoruldum.
Ben insanlarýn neþe ve üzüntüleri paylaþmaktan yoruldum.
Yaþayan bir ölüyüm sanki…
Ben bende deðilim.
Yorulmak nedir bilmiyor iken,
Þimdi durduðum yerde yoruluyorum.
Hiçbir þey yorgunluðumu gidermiyor.
Ben sadece ve sadece, içi dolu sevgi ve muhabbetleri arýyorum fellik fellik.
Ama yok yok yok…
Sevmeyi þiar eden gönlüm, daraldýkça daralýyor.
Güvendiðim dallar birer birer kýrýlýyor.
Can sularýný sevgi ile verdiðim aðaçlarým kuruyor.
Gölgesinde oturacaðým hiçbir aðacým bile yok artýk.
Ömür miadýmýn bir gün önce bitmesi en büyük arzum oldu.
Akýbetimin ne olacaðýný düþünmekten, þirin uykulara hasretim.
Ama tek bir tesellim var.
Ben kendimi bildim bileli, Allah’ýmý çok seviyorum
Ve onunda beni sevdiðine caný gönülden inanýyorum.
Zira kim ona bir adým giderse Allah’ta ona koþa koþa gelir.
Zira kim onu gerektiði gibi iþin kolayýna kaçmadan severse,
Allah’ta onu sever.
Ýþte beni teselli eden budur.
Rabbim’ den dua ve niyazým, beni Vedud esmasý hürmetine,
Sevsin, sevdirsin, sevindirsin.
06/Aralýk/2019

Sosyal Medyada Paylaşın: