MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

BİRAZ NOSTALJİ
kazım Doğan

BİRAZ NOSTALJİ



Sýk sýk giderim 35 yýlýmýn gençliðimin geçtiði Tuzluçayýra,
Eskiden çayýrlarýn arasýndan Tuzlu bir dere akarmýþ,
o yüzden Tuzluçayýr’ mýþ mahallemin adý.
Çocukluðumu/ delikanlýlýðýmý ve olgunluðumu yaþadýðým mahalleme her giriþimde hep kerpiçten yapýlmýþ derme çatma,
çok enderde olsa betonarme yapýlmýþ gecekondular gelir aklýma,
Her evin bir bahçesi ve birbirinden lezzetli meyve veren aðaçlarý vardý,
þimdi her yeri apartmanlar kaplamýþ,
Asmalý/ sarmaþýklý/ meyve aðaçlý bahçelerin yerlerinde yeller esiyordu.
Hiç unutmam; Nur içinde yatsýn bir Ayþe teyzemiz vardý,
Mahallemizin sayýlý nur yüzlü kadýnlarýndandý,
Hep aðaçlarýndaki meyveleri toplar/ yýkar,
Plastikten büyücek bir kasenin içine meyveleri koyar,
Kazim gelin size meyve topladým yiyiverin derdi.
Koþarak giderdik, topladýðý meyveleri bir bir mideye indirirdik,
sonra arkadaþlarla kaldýðýmýz yerden maça devam ederdik.
En çokta karýn/ gökten boþalan yaðmurun altýnda,
topraðýn mis gibi koktuðu anda maç yapmaya bayýlýrdýk.
Ýçimize kadar ýslanýrdýk, ama yinede hasta olmazdýk.
Þimdiki çocuklar olsa diyorum,
hemen zatürreye yakalanýrlardý.
En iyi arkadaþlarýmdý Ördek Hasan, Gýgý Ali, Þemso,
hep onlarla ayný takýmda oynar genelde hep kazanýrdýk.
Bir açýk hava sinemamýz vardý,
orada azmý kuruyemiþ ve gazoz sattým,
simit fýrýnýndan simitleri kapar,
Tuzluçayýr’ýn,Kartaltepe’nin,
Abidinpaþa’nýn o dar ve tozlu yollarýnda varmý alan simudiye diye baðýrýrdým.
Dolmuþ duraklarýnda su,bisküvi satar,
Yine sokaklarda Þans Talih Kader kýsmet beþ kuruþ oyunundan kazýtýr,
hediyeler daðýtýrdým.
Hiç unutmam;
Bir içkili restaurant’ta komi olarak iþe baþladým,
Ýlk gün çok güzeldi herþey, afferimi bile kaptým,
ikinci gün garson þu masaya aþaðýdan bir çorba al götür dedi.
Aldým çorbayý tam o masaya yaklaþtým,
kim koydu bilmiyorum muz kabuðuna basýp,
çorbayý takým elbiseli adamýn üzerine bocaladým.
Ýlk baþarýsýz iþ hayatýmda bu oldu zaten,
hem okur hem çalýþýrdým.
Hiç yük olmadým rahmetli babama,
Benden çokta memnundu babam,
Derdi anneme bu ekmeðini taþtan çýkartýr haným.
Hiç kendi kendime kýz tavlamadým.
Denemedim de tavlamayý çünkü çok utangaçtým.
Gýgý Ali bu konuda biraz þanslýydý,
çünkü aðzý iyi laf yapardý, biraz çirkinceydi, suratý çilliydi ama çenesiyle kendini kýzlara sevdirirdi.
Gýgý Ali kýzlarý tatlý dilleriyle güldürür, uyutur, biz kapardýk.
Çünkü Ali’den biraz daha yakýþýklýydýk,
Ama haksýzlýk bu derdi hep,
Ben tavlýyorum siz kapýyorsunuz.
Utanýrdýk zaten yüzümüz kýp kýzarýk olurdu kýzlarla konuþurken,
kýzlar bizden rahatlardý, o yüzden saðolsunlar kýzlar bizleri hep idare ederlerdi.
Ahh ah, Savrulduk hepimiz saða sola,
Hayat mücadelesinin acýmasýz cenderesinde bulduk kendimizi,
kah aç kaldýk, kah iþe gitmek için dolmuþ paramýz yoktu cebimizde
çok tabanlarý yaðladýk
Tuzluçayýr’dan -Ulus’a, Kýzýlay’a, Emeðe, Sitelere Þimdi Allaha þükürler olsun,
iyi kötü sap olduk baltaya.

Kazým Doðan

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.