yeþilide severim mavi cizgilerim vardý gün batýmý kýzýllýðýnda alý ardýnda karanlýðý bilirdim ellerimle sökerdim þafaðý ben insandým bilirdim her halý aklýmý demir, yüreðimi kömür edip, sürdüm bunca gam kederi kimseden kalmadý bað bahçe ne hazine buldum nede akçe azdan az, çoktan çok, alýn teri sevdim yaþamayý helalinden
sevdim güneþi ayý sevdim dað bayýr yaylayý sevdiðmle el ele dolanmayý bölüþmeyi sevdim her lokmayý sinemde erittim her bir darbeyi sevdim bu çoluk cocuklu dünyayý sevmedim hiç bir zaman ah vayý kendim oldum kendim kadar oldum ezilmedim ezmedim hiç karýncayý
Ahmet Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Coşkun 1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.