Ey gözlerinde cenneti gördüðüm. Ey yaklaþýnca ýsýnýp, Uzaklaþýnca üþüdüðüm. Ey aklýmdan çýkmayan, Her an her saniye düþündüðüm. Nasýl acýmayýp da, Söküp aldýn seni benden. Nasýl kýyýp da, Kopardýn bu aþký bu bedenden. *** Þimdi seni el gibi mi bilmeliyim. Karþýlaþýnca bilinmeyen bir þehrin, Akla hayale gelmeyen bir tenhasýnda, Senden yüz mü çevirmeliyim. Sorana o bir yalandý, Bu yürek boþ yere yandý, Onca acý, Yok pahasýna mý yaþandý demeliyim. Gözlerimdeki yaþ kurumamýþken, Kalbimdeki yas son bulmamýþken, Tüm varlýðým, Hala sana adanmýþken, Söyle ben kime ne demeliyim. *** En güzeli; Söküp atmak sen diyen bu caný. Kýrk katýra vurup, Akýtmak içimde akan kaný. Ya da kýrk satýra yatýp, Doðramak ismini anan her yaný. Nasýlsa sen seni aldýn benden, Geriye bir ben býraktýn ki, Ben de zaten geçmiþtim kendimden...
Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
celal bahar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.