Geçmiş Zaman

Kara gece ,yine herþey siyaha bürünmüþ,
Kapadýðým gözlerimin hayal perdesinde son sahne,
Eþyalar benimle raks etmek peþinde ,

Bir an gecede,
ellerimi hissetmiyorum,
uzatsam da
hiçbir þeye dokunamýyorum.
Mini mini elleriyle küçük bir kýz çocuðu gibi
yaný baþýma gelip oturuyor hatýralarým.
O siyahlýk bir anda deðiþiveriyor gecede.
Son kez bakan gözler
son kez seven kalpler,
yanýbaþýmda saçlarýmý okþayarak ,
acizliðime merhamet ediyorlar.

Acizliðim...
katî ve de deðiþmeyen tek gerçeðim.
Susuz kalsam da ,ölsem de deðiþmeyeceði aþikâr olan.

Kimsem yok ki,nerden geldi,
Bu kadar tanýdýklar .
Bir an zihnimde ,hepsi de tanýdýklar.
Ama o kadar ,
sevgiye,aþka,muhabbete dair en ufak bir his yok içimde.
Kara gece,kar yaðarken susuyorum hece hece
içimde yýllardýr biriken onlarca bilmece.

Ses sadâ yok,sabaha doðru ilerleyen dakikalarda,
bir ezan sesi,içimde bir sancý,
doldur içeyim aþk þarabýmý ey hancý.
derinlerde bir yerlerde,yaðmur büyüklüðünde
dua dua yaðan rahmet.
nefesimi kesiyor,
hevesimi koparýyor gece ile sabahýn birleþtiði yerde.
Koþa koþa uzaklaþýyor az önce saçlarýmý okþayan hatýralar.
ve odada bir ben bir de artýk görebildiðim kýrýk dökük eþyalar,
ve köþede uzun süredir bakamadýðým sadece bir parçasý kalmýþ,aynam.

Gitmeyin hatýralar,saçlarýmýn beyazý
sakallarýmýn kiri,biliyorum ki bendeki tesiriniz hala ilk günkü gibi.
gitmeyin,yitmeyin,bitmeyin.
beni benle bir baþýma terketmeyin.













Sosyal Medyada Paylaşın: