hep bir ümit uðruna yaþýyoruz
sonrasýnda birde bakmýþýz ki
umut gecelerimizde yalancý yakamoz
çoktan giyinmiþ,süslenmiþ,püslenmiþ
fosforlu bir kýrmýzý en alacalýsýndan
yanar,döner dedikleri hani...
biz ise elimizde kýrýk bir þeker
yalamaya çalýþýyoruz ayný tadý
yüzümüz kýrmýzýya boyanýyor
ayak parmaklarýmýz eksik
yollardaki taþlardan
kimbilir hangi çakýl taþlarý kesmiþ...
gözlerimizde ki umut sönmüþ
önümüzdeki yollarda
dikenler,kaktüsler heybetle açmakta
hatta birbirleriyle yarýþmakta
artýk kalan parmak uçlarýmýzla
yürümeye devam inatla
o dikenleri de aþmayý
onlara basmayý
dokunmayý,kanamayý,kanatmayý
bilenlerdeniz
azimle yürüyene yol aþýnýr,eskir...
ayþe yayman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.