Güneþ hýrçýn Bulut donuk, Yýldýz yanýk Hava soðuk. Dýþý dolu Ýçi kovuk. Gelen sanýk Geçmiþ tanýk. Bilmek istesen; Kendi bilmez ki; Bilsin seni… Hayal büyük Yaþam bir yük, Sana ararken Bir höyük, Kendine süyük… Zirveye giderken Bir basamak, Kural tanýmaz Maksat tutunmak. Unutur mu dersin, Ýçtihat yok. Düþünce son Çizerken yön, Yukarý aþaðý Anlamak zor, En iyi yaný Tebaasý kaný. Yol mubah Mana mizah. Huy çýkmadan Çýkar mý caný? Sorulmaz ki: Yaradan Tanrý…
Duran Doðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
DURAN DOĞAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.