tadým, inancým kaçmýþken hücrelerimden ne yapacaksýnýz adýmý… boþ verin geçin adýmdan hatta geçebiliyorsanýz geçin adýmlarýmdan, olasý sarhoþ kaldýrýmlarýmdan…
her ne kadar aklýndan, hudutlarýndan geçemesem de bil ki aþk, bil ki çok ama çok zaman evvel yüreðimden önce aklýmdan geçtim ben ve boþ verdim bulutu, yaðmuru, söktüm sazýmýn telinden baharý, kýþý, yazý, ayazý
her ne kadar ateþin efendisi su, güneþin kölesi gölgeler olsa da asýlsa da günahlarýmýz bir varmýþlýklarýn yokluk sarkacýna bir serçe telaþý kadar sessiz, bir kuzgun çýðlýðý kadar nefessiz ve susuz, abdestsiz olur dudaklarýmýza uzanan transparan ayinler
ey insan evladý.. yosun tuttukça hevesin sakýn ola belleme yeþili cennet körpecik nefesken cennettir inan herkes mayalanamayan hecelerde, döl tutamayan þiirlerde topraða sere serpe uyanmak olur ölüm, ölmeye gör