Dün Akşam
Þimdi bir þaþkýnlýk bir buruk telaþ
Bir sýzý vuruyor inceden ince
Sardý bedenimi, sönmüþ bir ateþ
Dün akþam, þehrimde seni görünce
Derin çizgiler var o gül yüzünde
Bir eser kalmamýþ eski nazýnda
Yýllar bir film gibi durdu gözümde
Dün akþam, þehrimde seni görünce
Ruh ve beden bir gün yorgun düþermiþ
Mazinin üstünü bir tül örtermiþ
Anladým, hissettim bu bir kadermiþ
Dün akþam, þehrimde seni görünce
Yýldýzlar geceye küskün gibiydi
Mehtap bir baþkaydý üzgün gibiydi
Ben ona âþina, o yabancýydý
Dün akþam, þehrimde seni görünce
Tüm ýþýklar sönük, her yer karanlýk
Bu þehir, bu sokak, daralmýþ artýk
Yorgun omuzuma çöktü aðýrlýk
Dün akþam, þehrimde seni görünce
Zaman geri sardý, elli yýl kadar
Bir bir akýp gitti o hatýralar
Yüreðimde kilit, kayýp anahtar
Dün akþam, þehrimde seni görünce
Ýbrahim Taþdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.