Yaprak Dökümü-2

Yapraklarýn dökülüp
savrulurken gönlüme,
Gözlerin uzakta izliyordu
soluþumu,
Yitip giden bir
sonbaharýn son
sahnelerini yaþarken,
Ellerin pusuda bekliyordu,
Boðazýmý patlatan acý
sözlerimi yutkunurcasýna..
Bir avuç düþ ölüsü
yüreðimle yol alýrken
baþka mevsime,
Yokluðun buz gibi
saplanýrdý umut
kokulu duygularýma,
Ve bir ürperti iþgal
ederdi bedenimi,
Kalemimi tüketip
dudaklarýmý kuruturcasýna...
Ey güz mevsiminin solgun
güllerini hatýrlatan
Dilba Haným!
Öznesini kaybeden bir
þiirin mýsrasýnda
tebessümünü aradým,
Hüznün öylece saðýrlýðýmý
dilsizliðime vururcasýna....

Sosyal Medyada Paylaşın: