Benim adým deniz. Kýyýlarým var benim. Bana kýyýsý olan insanlarý severim. Kýyýlarýma vapurlar yanaþýr, Ýnmeye kimsenin cesaret etmediði. Fýrtýnadan kaçmalýk, Dalga kýranlarla örülü limanlarým var benim.
Benim adým deniz. Yansýmalarým var benim. Yaðmur yaðdýðýnda bulut grisi, Güneþli günlerde gökyüzü mavisi yansýmalarým. Bende gördüðün neydi dersen, Yansýmama bak ne sunduðunu bilirsin derim.
Benim adým deniz. Kýyýlarým var benim. Yüzünü, ellerini, gözlerini deðil ama Ben en çok, Denize kýyýsý olmayan, Rüzgarla dövülmemiþ yanlarýný sevemedim.
Benim adým Erkan. Daðlarýn bana dik uzandýðý kýyýlarým var benim. Yeþilin maviye dokunduðu kolay ulaþýlamayan yerlerim, Kaybettim diye hiç üzülme Denize kýyýsý olmayan sendin Bense ta kendisiyim denizin.
Erkan Ekinci 14.11.2019/P.mbe Saat: 03:46
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kurbish Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.