HAYAT & MEVSİMLER
Sonbaharýn sonu, kýþýn habercisi
Soðuðun nefesi ve doðada bir
Ölüm sessizliði....
Gök gürler sonra azarlarcasýna
Fýrtýna savurur, yaðmur, dolu
Derken kar örter topraðý
Hem dondurur, öldü sanýrsýn
Hem korur, besler altýndakileri
Hikmeti iliklerinde yaþarsýn!
Ve bir gün buzlar da çözülür
Sular akar ince ince...
Yeþerir toprak, filizlenir bitkiler
Çiçek açar bahar en taze;
Rengarenk ve mis kokular saçarak
Ýlkbahar! En sevdiðim mevsim...
Ne üþürüm ayazýnda ne de
Güneþinde bunalýrým
Baþý müjdedir, umuttur, gelecektir...
Sonu da yazdýr, sevinçtir, berekettir...
Mevsimler; renktir, cümbüþtür, bayramdýr
Týpký hayatýmýz gibi, düðünü de
Ölümü de bir döngüde
Yaþamaktýr...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.