Sahte bir rüyadan uyanmýþ gibiyim Kum gibi dökülüyordu ihtiyar çocuklar Yýkýk kaþlý,ak sakallýydýlar tüm bildigim Bütün çýkýþlarý kapatmýþtý korkuluklar.
Ben geri bakarken önüm duman oldu Yaþanan, yaþanmayan, þimdi yalan oldu Bu kent çýkmazýnda dört yaným duvar oldu Artýk eskisi gibi gülmüyor insanlar.
Þimdi bahaneler bitti gerçek göründü Ey çýngar çýkaranlar ateþiniz söndü Ve iþte o mezar taþlarýný otlar bürüdü Anlamsýzdýr artýk þölensiz bayramlar.
Kimliðim kayýp yaþadýðým bu þehirde Dönsemde kimse yok geldiðim yerde Gizemli bir sovukluk yanýyor içýmde Gelenler gider, sen kalýrsýn yüce daðlar....
Sosyal Medyada Paylaşın:
A u B a D e Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.