içime þiir tutunca fark ettim insanlýðýmý
tomurcuklanmýþ beyaz yalanlar bahçesinde çocuk yüzlü masumiyet
saklanmýþtý intihal aðaçlarýndan
aldatma oyunu
ebeydi
yumulmuþ gözlerinde çapraz kollarý
tek kiþilik
sayýlar ve elma armut çýkarýmý
kimsesizdim
çýkmýyordu aklýmýn ardýna gizlenmiþlik
bir daha sobeledim
yalanýmý
zevk alýyorum dengeli oyunumdan
günceme
zaman hediyesi alýntýlar
sonrasý
þair hafýzalý düðmesiz ceket
kimi koyulaþan sisleri vardýr þiirin
gizemiyle tümlenen
varlýðýna tutunur ilhâmlarýn
içselime þiirle akan bir avuç yaðmur insanlýðým
mýþ gibi duygular pervazýnda uyuyan hatalarým-ýn
siz gibi !
farkýndayým
dizeler kontrolü kalem çaresi
hisler diyaframýna düþerken detone sesler
cinayetler i mgesi kesmiyordu ruhlar kasvetini
karamsaran dili lâl rolünde
bühtan söylevli söz izi
býrakýrdý gelip-geçene
ki nedamet’sizdir her eyleminde
ayarý mecaza muktedir
ç’alýntý eserleriyle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.