KENDİME KIYDIM
KENDÝME KIYDIM
Yaðmurlara karýþtý yine gözyaþým bu gün
Toprak suya doydu da ben kedere doymadým
Dert alýp hüzün satmak iþim uðraþým bu gün
Dertsiz bezirgân gibi zarardan da saymadým
Kader dedim sabrettim çektiðim tüm çileye
Felek vurdu ben baktým doymadým ki silleye
Top attý sahte dostlar karþý durdum gülleye
Yine de ben onlarý yad yerine koymadým.
Her mýsrada gam çektim yaþ düþtü satýrýma
Eyyub’u düþündüm de sabrettim sabýrýma
Elst-ü bezm’indeki kavl düþtü hatýrýma
Ben nelere katlandým ikrarýmdan caymadým
Yüreðimin pasýný yaþlarýmla yýkadým
Kimse bilmesin diye kendimden de sakladým
Gözlerimi kapattým kulaðýmý týkadým
Dedi kodu gýybeti görmedim ve duymadým
Nazenin þu baþýmý vurdum taþtan taþlara
Dimdik durdum ayakta kanmadým alkýþlara
Dost deyip kucakladým getirdiler tuþlara
Hep kendime kýydým da baþkasýna kýymadým
30.11.2019
Zekiye Ak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.