Elfia/Buzdan aşk ülkesinde yokluk masalı şimdi
Elfia! Ýçim soðuk, buzdan kalelerim var
Fýrtýna ülkesinin hakanýna aþýðým
Ufkumu gölgeleyen ahþap kulelerim var
Aþka feda ettiðim, gözümdeki ýþýðým
Titremek, üþümekten türetilmiþ garip hal
Elfia! Gücün varsa gel bu aþký söküp al
Elfia! Bu karanlýk, bu puslu hava bugün
Besliyor içimdeki buzdan saltanatýmý
Düþtükçe düþüyorum avucuna hüznümün
Aþkýmýn sarayýna hibe ettim atýmý
Koþtukça uçar gibi gökte kaybolur cismim
Elfia! Aþk yüzünden hep harfsiz kaldý ismim
Elfia! Es ve gürle! Buz yürekli aþkýma
Sesim soluðum çýkmaz harfleri yitirdim ben
Kimse eþlik edemez fýrtýnayla meþkime
Gördüðüm her varlýðý gönlümde bitirdim ben
Elfia! Bu acizlik hazýrlýyor sonumu
Ey buzdan aþk ülkesi! Yokluk yolun sonu mu?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.