Farzet ki öldün
Farzet ki öldün
Açtýn gözünü, sonsuz karanlýða
Sesleri duyulmakta
Ayak sesleri
Kabrine toprak atanlarýn
Kalkmaya çalýþtýn
Baþýn deðdi, üzerindeki tahtaya
Kalkamadýn
Ve anladýn
Eyvah ki eyvah
Ben ölmüþüm
Sonra bir ses geldi kulaðýna
Ey filan oðlu, filan kýzý
Evet evet, benim adým bana çaðýrýyor
Korkuyla dinliyorsun
Telkin veren
Hocanýn sesini
Þimdi diyor
Ýki melek gelecek, sual sormaya
Korkma diyor
Sana soracaklar
Rabbin kim, Rabbim Allah (c.c) de
Peygamberin kim
Peygamberim Muhammet (sav) de
Dinin nedir, dinim islam de
Kitabýn nedir, kitabým kur’an de
Kýblen neresi, kýblem Kabe i Þerif de
Ne söylemen gerekli, bir bir söylüyor
Çok dinlemiþtin oysa dünyada
Ölümü, ötesini
Öyle uzak gelirdi ki ölüm
Hiç ölmeyecek gibi
Ben öldümmü?
Gerçekten öldümmü?
Derken
Geliverir Münker ve Nekir Melekleri
Bir sorgu baþlar ki
Ýman edene, düðün
Ýmansýza, zulum
Ya Rabbi sen o gün, dilimizi dolaþtýrma
Orda tek geçerli olan
Ýman hazinemizi alma
Cumamýz mübarek olsun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.