SEVDA DÜŞÜYOR

Hazan rüzgârlarý vurunca soldan
Umudum üþüyor, elem üþüyor
Sanki bu bedenim, kýrýk bir daldan;
Savrulan yapraklar gibi düþüyor…

Ne ilham perisi, ne de bir ece
Bir baþkadýr halim, belki bilmece
Titrerken mýsrada, yazýlan hece
Kurduðum cümleyle, kelam üþüyor

Boynu bükülmüþtür, solmuþ lalemin
Bitmeyen dertleri, bende âlemin
Þiirler deðil de, kýrýk kalemin;
Bir kâðýda, mürekkebi düþüyor

Ellerimse, boþa çeker, hep kürek
Alevler üstüme geliyor direk
Yangýnlar içinde kalmýþken yürek
Azaplý ruhumda, çilem üþüyor

Tutulmaya görsün, hiç insan bir gün
Pembe hayallere dalýyor her gün
Hislerine mahkûm kalýyor sürgün
Bir kalpten, bir kalbe sevda düþüyor

26. 11. 2019

Sosyal Medyada Paylaşın: