DUVAR.

Herkes sýðýnýr, kara bahtýna.,
Geride ne kalýr, senin adýna.
Dertler býrakýr, evdeki kadýna.
Ok saplanýr, birer birer eklenir.


Cefada, gonca gülün nazýna.
Gerçek yansýr, senin yüzüne.
Baharlar yazlar, düþer sözüne.
Acý yürekten, gül beklenir.


Dalý tuttum, hep budaklar.,
Kahve çay içen, dudaklar,
Ýyilik için, kesilir adaklar.
Gelip senin, yüreðine saklanýr.


Fehmi.,
Sancýlar seni, kemirir durur.
Arkadan gelip, kalleþçe vurur.
Bülbül süz gülün, yapraðý kurur.
Ýnsan hep, varlýðýnda yoklanýr.


Sosyal Medyada Paylaşın: