KALPSİZLERE BIRAKTIM
KALPSÝZLERE BIRAKTIM
Ben sevmeyi bilmeyen bir gariban
köleyim
Ölüm soðuk kundaða sarsýn beni öleyim...
Vuslat hayal düþ oldu ben hasreti dileyim
Bundan böyle sevmeyi kalpsizlere býraktým
Sevmek neyime benim aktým düþ deresinden
Kim yara almamýþ ki sevda cenderesinden
Gözlerimi açtýðým gönül penceresinden
Bundan böyle sevmeyi kalpsizlere býraktým
Ben kalbime örmüþüm çelikten zýrhlý duvar
Hiç kimse duymasa da bilirim ki duyan var
Ne kimseye yar dedim ne ederim intizar
Bundan böyle sevmeyi kalpsizlere býraktým.
Hüzün ekmeðim aþým kurumuyor
gözyaþým
Ýçimdeki burukluk benim tek arkadaþým
Hiç kimseye kastým yok kendim ile savaþým
Bundan böyle sevmeyi kalpsizlere býraktým.
Kader çelmeyi takýp düþürdü bir kenara...
Muradýma doymadan doyurdu kör efkâra
Kanýmý akýttýlar kokulu Gülizâr a
Bundan böyle sevmeyi kalpsizlere býraktým...
Velhasýl sözün özü ben buyum böyle biri
Maalesef göremedim gerçek sözünün eri
Nazenim gam kederin gönül lü has neferi
Bundan böyle sevmeyi kalpsizlere býraktým.
Zekiye Ak
25.11.2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.