Ne kuru ayazý buyduran
Ne beyaz zulüm kar…
Madem bir bir eksiliyoruz hayattan
Bozkýrýn üstünde poyraza karþý
Ya Akbayýr’da kadehle
Yahut Kervansaray sýrtlarýnda
Cila çekerken çakýrkeyf
Teber uþaðýndan bir bozlakla
Dünyanýn rengine kanarken cahilce
Boþvermiþlik sarar birden sevda yüklü.
Acem þalý ince beli deðil
Yüreðini sarar kapkara, lakin sýmsýcak
Saçlarýný rüzgara býrakan
Heybetli ceviz aðacýnýn yapraklarýna dalýnca
Hüznünü bulutlara salar,
Sulusepken gözyaþlarýna boðulursun
Gönül Daðý yaðmur yaðmur boran olur…
Hünkar Hacý Bektaþ’ýn mayasý
Göðün esrarýna kafa tutan
Cacabey’in kutsal isyaný
Hele Yunus’un sevgi deryasý
Ahi Evran’ýn Hoca Nasrettin sýfatýnda
Görkemli ahlak öðretisiyle
Filizlenmiþsen bozkýrýn dallarýnda
Bir de aþýk olmuþsan Neþet misali,
Geceye türküler adarsýn,
Kýrýk dökük umutlarla…
Sam yelinin halaylarýyla
Koþar adým kucak açarsýn sevdalara.
Kýrýlsa da hayaller,
Esir düþse de düþler,
Ay asýlýdýr zifiri boþluklarda,
Iþýl ýþýl ezgiler haykýrýr
Saðýr edercesine kör yürekleri…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.