Sensizliğe Alışamadım
Sen burdan gideli hayli yýl oldu
Sensizliðe halen alýþamadým
Bu ayrýlýk beni yürekten vurdu
Sensizliðe halen alýþamadým
Her yerde hatýran canlý gözümde
Dermaným yok bedenimde dizimde
Yüreðim yanýyor senin yüzünden
Sensizliðe halen alýþamadým
Müptela eyledin tatlý dilinle
Gönlümde yer ettin gül cemalinle
Attýn ölümlere en son elinle
Sensizliðe halen alýþamadým
Yüzüstü býraktýn gittin aniden
Baþkasýný sevemedim yeniden
Bekledim gelirsin günün birinden
Sensizliðe halen alýþamadým
Bu güne dek böyle acý tatmadým
Delice severken hiç ayrýlmadým
Senin gibi ben paraya tapmadým
Sensizliðe halen alýþamadým
Güner der ki artýk kimseyi sevmem
Fani olan kula mehlimi vermem
Dilerim bu rüyayý bir daha görmem
Sensizliðe halen alýþamadým
Ozan Güner Kaymak
Amsterdam / 29.01.2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.