yutkunsam da bir türlü yutamadýðým sözcükler gözlerimin çukurunda biriken yaþlar var yavaþ yavaþ boðuluyorum yaka yaka ciðerlerimi terk ediyor kokun
bir ezgi duysam gecenin içinde aþk horon teper yüreðimde ayaklanýr hemen sevdan
en derin yaralarýmý sakladýðým gecenin açýldý perdesi bir tutam h i ç düþtü kýsmetime daðlýyor tenimi h i ç h i ç yok yere
ben canýn Canan olan yakasý kronik kalp hastasý arada sýrada da olsa hatýrla yüreðinin uçurumundan ittiðin o gün var ya sandým uçmayý öðrendim kar tanesi gibi döne döne yaðdým usul usul eridim