ONURSUZ
Erdem yoksunluðu kullara kulluk,
Çulunuza bakan bir insan sandý…
Ömrünüz üç kuruþ beþ altý pulluk,
Yolunuza çýkan lanetle andý…
Bir sahan yemeðe satýldý onur,
Gerçeði görmüyor yok ki gözde nur,
Babadan oðula asalaklýk tur,
Sizin yüzünüzden baðrýmýz yandý…
El pençe durdunuz büyük hýrsýza,
Haramzade sizle döndü yýldýza,
Kan kusturdu gence geline kýza,
Birçok pak saf insan sizlere kandý…
Gündüzümüz döndü sizle geceye,
Cümle kurban gitti bir tek heceye,
Þaþtý nice garip bu bilmeceye,
Bayat ekmeðini zehire bandý…
Cantekin der; çek git onurdan fakir,
Mert olan insani gördünüz hakir,
Sizinle kirlendi dünyada bakir,
Fitnelik fesatlýk size hep þandý…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.