AŞAĞIYA TIRMANMAK (İNHİRÂF)
Cismimin cüretinin cürüm koydum adýný
Son ön sözü yazýyor ve ithaf ediyorum
Ýçimdeki cesetten canlý çýkan kadýný
Öteliyor kendimden ve itlâf ediyorum
Kâh kabrimin baþýnda buluyorum kendimi
Kâh kirpik uçlarýmla uluyorum kendimi
Bu ölüþüm son artýk biliyorum kendimi
Sonsuzlukla son defa itilaf ediyorum
Bir musalla taþýnda öpüp ölen yanýmý
Yarasalardan önce emdim kendi kanýmý
Benim için ölmekti yaþamanýn tanýmý
Ölümü ben öldürdüm itiraf ediyorum
Cinayete bulaþýp her cinnet ataðýnda
Cesetler topluyorum cehennem yataðýnda
Çürüyen bir sefilim bu hayat bataðýnda
Soyunduðum bedenden istihfâf ediyorum
Tabutumu taþýrken titredim her batýnda
Âyetlerden kovuldum yine Tanrý katýnda
Yalvarmak yazmýyordu yer altý lügatýnda
Kutsalýma küfredip inhirâf ediyorum
Ölümü ben öldürdüm itiraf ediyorum
ÞEFÝKA TÜRK/23.11.2019/BURDUR
Ýnhirâf: Eðilim, sapma (yan delilik)
Ýstihfâf: Aþaðýlama, hor görme, küçük görme
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.