heyüla

HEYÜLA

Bir garibin dünyasýnda yaþarken hülyalarda
Maziye bakýp da düþündüm durdum.
Rahmana þükrederken heyülalarda
Kalktým da yürüdüm yoruldum da oturdum

Berzaha giderken bu sessiz yolda
Sessiz ayaklara baktým da vuruldum
Bir de ben var ki benden öteye
Benden öte de yandým da kavruldum.

Hep soðuk yüzü çýktý ateþimin
Alevler içinde yandým da savruldum
Küllerim de kalmadý küçük dünyamda
Yandým da savruldum yellerde kayboldum.

Bir cemali aradým gönül dünyamda
Hasretinden cemallerde buruldum
Gördüm ki zikir eyler bütün hayatat
Bir zikirde bir de tefekkür de doðruldum.

Herkes selam eylerken o nebiye
Ben de selamsýz kaldýkça boðuldum.
Meðer dünyamda açýk bir kabirmiþ
Mevtalara baktýkça berzahtan kovuldum.

Dilimdeki zikirle gönlümdeki þükürle
Selam sana ey nebi hasretinle yoðruldum
Bu garip dünyanýn kýsa arifesinde
Asrýn Aslanlarýna baðlandým da duruldum.

MÝTAT KARASLAN

Sosyal Medyada Paylaşın: