Pencerem zifiri karanlýk Ne kimse beni görüyor Nede ben kimseyi, Aþmak istesem de, Aþamýyorum tümseði. Gönül bahçemde bir ýrmak, Ilýk ýlýk akýyor katrana dönük. Ne bir kor var yanan Ne de bir ateþ sönük. Hani rüyada uçar ya insan Konmak isterken ayaklarý deðmez yere Kendini savurur sere serpe, Rüyada olsa, ya bir hüzün, ya da mutluluk Gerçeði bulmak zor, Güneþli bir havada karanlýk… Penceremi aydýnlat da git, Ya bir ýstýrap, ya gülücük… Ýsterse gelsin sessizce; Ya bir tufan, ya bir hýçkýrýk!..
Duran Doðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
DURAN DOĞAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.