rönesans

kalbimin ýþýðýný söndürdüm
sen, içimde gömülen bir þarkýsýn


acýyla yenilendim ruhumu sevdim
kendi küllerimden
ölürken tekrar dirildim


karanlýðýmý, yalnýzlýðým gibi sevdim
ruhum bir tek seni tanýyorken
kendi aynam ile yüzleþirken


sen... dilime dolanan þarký gibisin
kederlendiðim, hüzünle sevinç gibisin
tutkuyla sarýyor bedenimi aþk
derinimsin, ondan öte
yaþam boyu hep aradýðým


kaç kez koþarsýn peþinden
kavuþana kadar kasým sarhoþluðumsun
en güzel yangýn sensin bildiðim
benim tüm adresim hep sensin


seninle bütünleþiyorum
her yol senin izlenim


sana geliyorum kalbimi baðlayýp, sana kilitlenip
herkes sevdiðine kavuþur
bende sana

Sosyal Medyada Paylaşın:

SenAY. Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

sarışın yalnızlık ten uyumu -kırık gitar sesi- siyah gül I Kör boşluğu sarı, yeşil, mavi düğümler ırmak vişne çürüğü tadında ayrılık eylül, şubat, mayıs, ağustos