taþ kýnamdan sürerdim hep desen desen çok güzel olduklarýnda bakardým mutlulukla avuç içlerimle týrnaklarýma , türkülükle yapardým önceleri su kabýmda vardý ,sonra bandýrýnca taþý oluyordu da kýna taþýmda hiç ojem yoktu þimdi ege ovalarýnda çocuksarým , Dere’nin baðlarýnda anýmsadýkca kýnataþýmý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
MısraSevda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.