AKLIM ERDİKÇE
AKLIM ERDÝKÇE ANLADIM
Okumaya baþladým asfaltlarýn dilini
Kýþ geldi karlarýný ezdim adým, adým
Yaðmurlarýnda ýslandým
Kar sesini dinledim
Çamurda izlere baktým
Ehlîleþtikçe anladým.
Kýþ gecelerinde ayazlar üþütünce
Kimsesiz Sokak çocuklarýný aradý gözlerim
Cahilken anlayamadýðým çok þey anlattý bu yollar
Yaðan yaðmurlara karýþýr gözyaþlarým
Gördüklerimi hatýrladýkça aðlarým
Ýmkansýzý hatýrlarým
Ýmkanlarý özlerim
Tetik çeken parmaklarý lanetlerim
Üzülürüm hiç uðruna ölenlere
Bilemem delikanlýlarýn niçin öldüklerini
Onlarý ölüme götürenin ne olduðunu bilemem
Kurþun ne bilsin ki bir canýn kýymetini
Bir çýkarsa namlunun ucundan
Ya bir babayý boðar mateme
Yâda aðlatýr bir yetimi
Atýverir ateþe bir annenin yüreðini.
Bu sokaklar, bu caddeler, bu yollar
Olan biten her þeyi biliyorlar,,
Anlayabilene her þeyi söylüyorlar
Ýnsanlýk mahkemesine gelemiyorlar
Ýnsanlýðý dinliyorlar
Yanlýþlýðý anlýyorlar,
Ýnsanlar bu nidalara duyarsýz kalýyorlar
Bu duyarsýzlýða üzülüyorlar
Sessiz sesiz aðlýyorlar
Yusuf Deðirmenci 3
Kayýt Tarihi : 18.11.2019 23:42:00
Sosyal Medyada Paylaşın:
şair Yusuf Değirmenci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.