Açýklama: Eklemeyi Cuma vaktinden önce yapamadýðým için özürlerinize sýðýnýrým.
Ey iman edebilme þerefi ile nasip olunup da Halen bu þerefi yaþayabilenler;
Bir izin verildi makam-ý yüceden, Artýk gönül ne verirse keseden… Etrafýna bir bak, hýzlý geçmeden! Ne senin ne de benimdir demeden. Emanete layýk olmak gerekirken, Geçilir mi ki bu köprü hesap vermeden?
***Cumanýz mübarek olsun***
Not: Sözleri bir ayet meali ile bitirmek istiyorum.
Allah’ýn izni olmadýkça, hiçbir kimse iman edemez. Allah, azabý akýllarýný (güzelce) kullanmayanlara verir. (Yunus: 100)
Sosyal Medyada Paylaşın:
hakanpekel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.