sýmsýký yummak yüreðimi aþka
bir güvercin açken doymak yalnýzlýða
anlamsýzlaþmak buðudayken gözüm
sesimi susturmak zor be gülüm
anýlara yolculuk diken üstü
kýzgýn kumlarla daðlandý sözüm
rehin alýnmýþ gibi özlenen ölüm
sen oldukça içimde zor be gülüm
çisil çisil yaðýþlarýn geceme
pembeydi bulutlar üstüme çökmeden önce
nefesini çaldýn dolulara tutuldu günüm
þimdi her gün alev kusmak zor be gülüm
eþsizdi ellerimdeki kavuþmalar
artýk þarkýlar kulaðýmda aðýttalar
varlýðýnla uzaklardaydý çözümsüzlüðüm
aklýmla yüreðime dolanmak zor be gülüm
yalnýzlýk altýn kafes seninleyse samanlýk
sessiz oldum sanki karaya vurmuþ balýk
su üstünde peri misali korkusuz yürürdüm
azgýn sularda boðulmak zor be gülüm
ney sesi yerleþti kör duvarlara
i mgeler sahip yokluðunda bakýþlarýma
dikensizmiþ gibi hoyratça sökülen güle döndüm
susuz kuyularda yaþamak zor be gülüm...
ASLI DEMÝREL...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.