SEVMEK BU OLSA GEREK
Pespembe bir akþamýn beþindeyim,
Ýnceden bir yaðmur iniyor yanaklarýma,
Gülün dalýna sýðýnan þebnemler gibi...
Sonbahar dallarýnda bir baþka hüzün
Akþam simitçisinin sesindeki umut,
Sevmek belki bu olsa gerek.
Yeniden doðacak günü beklerken senle,
Mor mor açan lavantanýn baygýn kokusunu,
Duymak istiyorum mutluluklarla...
Hani morla erguvan arasý açan
Dað menekþelerinin ince yapraklarýnda
Öylesine güzel bir renk açar ya bahara
Sevmek belki bu olsa gerek.
Seni bir papatyanýn yapraklarýnda arýyorum,
Nabzýmý dinliyorum, çarpýyor deli deli,
Sesini duyuyorum,sevmek bir baþka güzel seni.
Göz pýnarlarýmdan kadehler sunuyorum yaðmura,
Çölleri anlatýyor içimdeki Mecnun !
Sanki bir masal dinliyorum asýrlar öncesinden
Sevmek belki bu olsa gerek.
Hani insan rüyalarýnda çocuk olur ya,
Ýþte öylesine bir duygu ile uçuyorum göklerde,
Gökler deniz,gökler masmavi, bu rüya, belki
Ne olur gerçekler uyandýrmasa maviliklerden,
Tüm dünyamý maviye boyasa rüyam !
Mavi güller elimde,bahçemde menekþeler masmavi...
Alisin rüyalarýnda geziniyor ruhum !
Sevmek belki bu olsa gerek.
Kelebekler uçuþuyor yürek odalarýmda,
Sevgili kelebeklerim,benim kelebeklerim,
Ýnce bir dokunuþla kalbinden incinen kelebekler
Aþk kelebeklerim benim.
Akþamýn mavisinde bir ezan sesi yükseliyor,
Çamlarýn dallarý eðiliyor,bir baþka hüzünle...
Öylece yerlere secde ediyor... korkuyorum !
Ne dersin ?
Sevmek belki bu olsa gerek.
Aygün Deniz 21.11.2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.