En güzel dersi hayat verirmiþ insana... Bakmaksýzýn ýrka, renke, dine, lisana; Annenden emdiðin sütü burnundan iplik, iplik getirirken Temkin teriyle yoðurur, Tecrübe korunda çevire, çevire evirirmiþ... Ve kollarýnda örseleye, örseleye yine yeniden, yenibaþtan doðurmuþ... Gönlünü alýp iki avucunun içine Bazen mavi mutluluklara savurur Bazen de karanlýk kuytularda yüreðine pýranga vururmuþ... Meðerse hayat deftersiz, kalemsiz, kitapsýz ders veren Sýnavý bol en pahalý okulmuþ...
Nafize 21 kasým 2019 05.35
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nafize Akyuz Simsek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.