Sönmüş Dediler

Dostan ayrýldýðým ilk zamanlar da
Kara lamba gibi sönmüþ dediler
Yüreðim üzülüp kalýnca zor da
Ayaz vurmuþ güle dönmüþ dediler

Býraktým kendimi hayatým viran
Gönül hanem çöktü þimdi bir ören
Üzüldü derbeder halimi gören
Havasýn almýþlar inmiþ dediler

Önce güler yüzlü neþeli erdim
Yârdan ayrý kaldým çoðaldý derdim
Elde aytakta hiç durmaz gezerdim
Mecali kalmamýþ dinmiþ dediler

Ömer’im yolumuz çýkmadý düze
Felek vuslat için vermedi vize
Basmýþ apdal gibi gezerim köze
Cemalim görenler yanmýþ dediler.

21.11.2019

Sosyal Medyada Paylaşın: