Varýn gidin de yârime söyleyin Ben dað baþlarýnda dumanda kaldým Dertler bir oldu yürüdü üstüme Yüklendim hepsini amanda kaldým
Yalanla haramla yatan yatana Mazluma sert bakýþ atan atana Bir pula dostunu satan satana Bir acayip , tuhaf zamanda kaldým
Aslýný inkarsan bindin kýymete Kadir kýymet vermiyorlar nimete Herkes koþar iken þana þöhrete Vatan dedim yalnýz meydanda kaldým
Dünyayla doymaz ki harisin gözü Yoklukta bell’olur insanýn özü Namus bildim yâre verdiðim sözü Emir saydým baki fermanda kaldým
Sosyal Medyada Paylaşın:
nuhkenis Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.